Asgari ücretin de altında yaşamaya çalışan, azami düzeyde stresin içinde boğulan bir toplum olduk. Özellikle son beş yıl, hepimizin ömründen ömür aldı, bizi hem maddi hem manevi olarak tüketti.
Ev kiraları, faturalar, temel ihtiyaçlar derken insanlar artık aileleriyle gelecek planları yapmak yerine “Ay sonunu nasıl çıkarırım?” hesabı yapıyor.
******
Çocuklar babalarından okul malzemesi isterken, babalar “Nasıl halledeceğim?” diye kara kara düşünüyor. Her akşam aynı yemeği yiyen çocukların, “Anne, her gün aynı şey yenir mi?” sorusu, annelerin yüreğinde yeni bir sızı bırakıyor.
Söyleyin şimdi, bu sistemde insanlar nasıl yaşasın?
“Asgari ücret” dediğimiz kavram, en hafif işi yapan bir işçiye verilebilecek en düşük ücret anlamına gelir. Ama bizde öyle bir algı oluştu ki; asgari ücret sanki her çalışanın hakkı değil de bir lütufmuş gibi sunuluyor.
*******
Üstelik bir de döviz tokadı var.
Maaşlar Türk Lirası üzerinden hesaplanıyor; ama ev kiraları, araba satışları, beyaz eşya fiyatları hatta bazı temel tüketim ürünleri bile sterlin ya da euroya göre belirleniyor.
Söyleyin abilerim, kardeşlerim…
TL ile maaş alıp, sterlinle yaşam mı olur?
Turkish 
English 